مسجد جامع بابل از جاهای دیدنی بابل در یکی از قدیمی‌ترین محله‌های شهر است و از آثار ملی ایران به‌ شمار می‌رود. طبق تاریخ طبرستان، قدمت این مسجد به سال ۱۶۰ هجری قمری بازمی‌‌گردد و در دوره‌های مختلف، به‌ویژه عصر صفوی، بازسازی شده است. در دوران فتحعلی شاه قاجار، این بنا بر اثر زلزله تخریب و مجددا بنا شد. مسجد دو سردر در شرق و غرب دارد که هرکدام به یک هشتی متصل می‌شوند و بالای آن‌ها آیات و عباراتی بر خشت‌های کاشی به تاریخ ۱۲۳۰ هجری قمری نوشته شده است. در فضای داخلی مسجد نیز دو محراب با کاشی‌کاری جدید و یک محراب قدیمی به‌صورت نیمه‌خراب وجود دارند.